Blizzard's Log

Het logboek over de kleine dappere tinker Blizz

Mijn foto
Naam:
Locatie: Jelsum, Friesland, Netherlands

zondag, januari 02, 2005

Onderuit

Ik dacht vandaag mooi weer.. laten we een flinke buitenrit gaan maken, de bak is niet lekker te rijden momenteel en dan kunnen we weer eens aan de conditie van Blizz werken. Helaas dacht Blizz er anders over en hij besloot weer te staken. Hij draaide zich om en ging er vandoor ( doet ie anders nooit) in galop, geen rem, ook niet op 1 teugel. We rijden de oprit naar stal voorbij en ik laat hem doordraven.. de andere kant op dan maar.

Nee hoor weer! Dit keer krijg ik hem terug uit galop en zet hem weer de andere kant op. Net als ik denk, nu is het gedaan en we gaan lekker rijden.. BAF omdraai en volle rengalop terug naar stal. Ik porbeer maar niet eens hem terug te krijgen, hij gooit zijn hoofd omhoog. Het lijkt even alsof ik gelukkig weer de oprit voorbij kan rijden, maar net op het laatste moment ziet ie de oprit en maakt een bocht. Té scherp, té glad, de weg komt dichterbij en we vallen op ons zij.

Gelukkig val ik helemaal los van Blizz en niet al te hard en binnen een seconde staan we weer. Ik woest!

Heb me ingehouden en hem niet helemaal lam geslagen maar ben wel naar de bak gestevend, opgestegen en hem laten galopperen tot hij erbij neer viel, geen gelul in de krul ook nog, de noodrem stop met 1 teugel nog even duidelijk gemaakt ( in de bak kan dat, die was niet glad).

Daarna weer naar buiten en alsnog een rit gemaakt, niet de rit die ik in gedachten had, maar ik moets wel iets doen! Hij probeerde nog 1 keer de omdraai-galop truuk en ik kon hem ook dit keer weer terug krijgen. Heb een paar keer heen en weer gereden, ook in galop en hem steeds een stop laten maken als hij uit zichzelf dacht te versnellen.

Tegen de tijd dat ik terug was was mijn woede al weer iets bekoeld, maar de schrik sloeg toe. Tjee wat heb ik ( en Blizz) gemazzeld. Inmiddel begon mijn heup goed zeer te doen, blauwe plekken zeer, geen er is iets stuk zeer gelukkig. Nu nog... au. elke stap drilt dat vlees en dat voel je. pfffff.

Dank je engeltje op mijn schouder. voorlopig gaan we dus niet alleen naar buiten, maar alleen nog met gezelschap, dan is ie nl braaf als boter en vinden we een buitenrit nog leuk.