Weekend paardenmensen

Eén ding is zeker als het over paarden gaat zijn we nog lang niet uitgepraat! Zaterdag middag heb ik een bezoekje gepleegd aan een collega tinkerliefhebber. Wat een leuke tinker heeft ze! En ja dan even babbelen en vergelijken en blijkt dat hoe je het ook wend of keert, een tinker is een tinker. We hebben besloten dat ze best eenkennig zijn. goed je kunt er iedereen op zetten en die kan ermee wegrijden, maar puntje bij paaltje is er maar 1 waar hij echt naar luistert. Daarnaast zijn ze koppig.. zolang je hetzelfde plan hebt als je tinker is er niets aan de hand, maar wijken de plannen van elkaar af heb je je handen vol aan je bonte vriend. En boos worden heeft dan helemaal geen zin want als je dacht dat ze daarvoor al koppig waren hou je hoed dan maar vast!

Heerlijk zo keuvelen en merken dat je gelukkig niet de enige bent die met de tinkerkarakters kampen, maar ook niet de enige die smoorverliefd naar die rare knol kan staren.

En dan vandaag.. vandaag zijn Loes en ik naar een wedstrijd geweest in Zuidwolde. Gezellig weer bekenden zien, nog wat laatste vragen over de regeltjes en natuurlijk het winkeltje in gedoken. De winkelierster kende ik en daar heb ik wat tips en inspiratie van gekregen om Blizz toch maar weer eens het liggen aan te gaan leren. Ik heb daar ook een Oster borstel gekocht.
Ik wilde vanavond natuurlijk gelijk alles uitproberen op Blizz. De rijtips die ik van de wedstrijd heb opgepikt, de borstel (heeerlijk ding!) en het liggen.

Het rijden ging lekker. Weer even ouderwets op 2 handen met een snaffeltje in. Ging prima! Ik merk nu ineens dat we vooruit zijn gegaan. En na het rijden de trukendoos weer open. Doekje oppakken gaat lekker, spaanse pas kan nog steeds beter. Buigen is piece of cake en toen... knielen of liggen. Ik ben eens aan de andere kant gaan staan en heb het idee dat het daar beter gaat. Nu gewoon door blijven proberen en hopelijk krijg ik het dan voor elkaar.