Ghost Horse
De weilanden naast `ons` land grenzen allemaal aan elkaar, misschien een slordige 15 hectare land dat bijna helemaal om de 10 hectare die de paarden bewonen loopt. Lastig zoeken naar een kudde ponies op 15 hecatre grond in de dichte mist, maar uiteindelijk vind ik ze....
Ze staan op het stuk grond achter ons land en hinniken naar de andere paarden. Er volgt een kat en muis spel waarbij ik de leidende merrie niet te pakken krijg. Twee uur lang loop ik door mistig drassig ( het lijkt wel een moeras) alnd te soppen. Mijn sokken zijn doorweekt en mijn broek is nat tot aan mijn knieën. De paarden laten zich niet vangen ( behalve Blizz natuurlijk, maar de kudde volgt Blizz niet) en uiteindelijk sluit ik het stukje land waar ze op staan af en hoop dat ze later met een groepje mensen te verplaatsen zijn.
Eenmaal thuis ga ik eerst douchen en dan snel eten voor ik naar werk moet. De geplande boodschappen die ik had moeten doen voor het kamperen moeten dan maar vanavond, en de afwas en het zuigen dat ik vanavond zou doen....mmmmm lastige rotknollen ook... ( behalve Blizzard natuurlijk ;P )