Blizzard's Log

Het logboek over de kleine dappere tinker Blizz

Mijn foto
Naam:
Locatie: Jelsum, Friesland, Netherlands

zondag, mei 29, 2005

Spetter Spitter Spater

Lekker met je paard in het water...











Blizz moest even liggen.. aaaahhh



En ging toen zitten om zijn achtersokken te jeuken.. maar die waren weg.. Hij was wel even verbaasd toen.



Heerlijk maaien met je voorbenen voor een frisse douche.



De landing na een steiger ziet er altijd een beetje vreemd uit op de foto, er is ook een flimpje:
Klik op de titel hierboven om het te zien.



Duitse toeristen die vroegen of Blizz te huur was... echt niet! Ik zei heel trots maar in beroerd duits dat dit mijn eigen pony is. Elke keer dat ik het zeg klinkt het als onwerkelijk.

vrijdag, mei 27, 2005

Duikboot Blizz

We zijn weer naar het meertje geweest. Ik dacht dat het er erg druk zou zijn, maar dat viel heerlijk mee. Wat wandelaars en 1 familie onder een boom op het grasveld. We hebben gezwommen en gezwommen en gezw... ja dat. Lekker koel, ook voor mij! Eén keer waren we zo diep dat er even geen grond meer onder zijn pootjes was.. even schrikken hoor! Het water is troebel en je kunt dus niet zien waar je staat en dan voel je je paard onder je wegzakken.
Ik heb ook voor het eerst op Blizz kunnen springen, heel diep in het water en dan een twee kruk..oef, steun, truus zit! Toen nog even uitrusten op een plekje in de schaduw terwijl Blizz het gras nog even op maat maakt en daarna weer erop via het bankje ( klein ondeugend bokje van de duikboot) en weer naar de wei terug hobbelen. Zal ik nog even zeggen dat ik weer heb genoten? Het enige wat ik mis is iemand om het mee te delen.
Ik was gisteravond even in de stad ( koopavond) en daar liepen allemaal stelletjes in hun zomerkleding. Ach, ik heb het heel fijn zo hoor. Ik kan doen wat ik wil, wanneer ik wil, winden laten waar alleen ik last van heb. Ik betrapt mezelf er af en toe op dat ik tegen Blizzard loop te praten. Ik vrees dat ik dan toch maar gek oud vrouwtje moet worden dat in zichzelf praat over toen ze ridder was en wilde verhalen over veldslagen verteld... Klinkt niet eens zo gek, Blizzard wil altijd wel luisteren.

donderdag, mei 26, 2005

A beautiful morning



Het is vroeg in de morgen, een uur of negen, de paarden staan te grazen of kijken wat om zich heen. Ik stap uit de auto. Een hond komt me vrolijk tegemoet en ik maak een praatje met de eigenaar. Blizzard kijtk even op, hij heeft me herkend. Ik loop naar hem toe, het gras is nog een beetje nat, maar ik weet dat het snel gaat opdrogen, het wordt warm vandaag. Ik pluk wat bloemetjes en wat gras, Blizz eet ze uit mijn handen. Hij is hongerig vandaag. Ik steek wat bloemen en grassen in mijn manen en maak wat foto's. Ik besluit het zadel in de auto te laten liggen en pak mijn cap. Met Blizz in de ene hand en de cap in de andere loop ik de straat uit. Blizz sjokt achter me aan en ik por hem wat sneller te lopen. Op de hoek van de straat is een ANWB paddestoel, die gebruik ik om op zijn rug te klimmen. Blizz wordt ineens wakker!
Oh, rijden gaan we dat doen! Zit je, vrouw? Ik ga vast... Ja Blizz, ik zit... net. gelukkig heb ik mijn cap op. We lopen lang het gebaande paadje door hoog gras en fluitekruid. Vogels kwetteren en kikkers kwaken, er zwemmen jong eendjes in de sloot. Ik zet een jogje in, Blizz maakt er een drafje van, hij is in zijn sas en lijkt steeds sneller te willen. Ik heb in mijn linkerhand de teugels en rechts een pluk manen. Ik wil niet mijn steun bij de teugels zoeken, maar moet me wel ergens aan vast kunnen houden.
We draven tot aan het bosje, een kleine vijftig meter slingert het paadje in de schaduw en ik moet bukken voor takken als we er aan de andere kant weer uit komen. Een paar honderd meter langs de weg, de berm is net gemaaid, het ruikt naar pasgemaaid gras en zomerwarmte. We steken over naar het recreatie terrein met meertje. Ik realiseer me dat ik mijn cowboy laarzen aan heb.. hoe krijg ik die uit zonder van Blizz te stappen? Hier zijn geen ANWB paddestoelen. Ik zet de pony stil en hij gaat meteen op de parkeerstand. Ik slinger mijn linkerbeen over zijn hals en trek met mijn enen voet de laars uit.. hoera! De andere is wat moeilijker, maar het lukt. Met een plof vallen de laarzen op het zand en daarna dwarrelen mijn sokken eroverheen.
We gaan het water in, de eerste spetters voelen koud aan, maar als snel went de temperatuur en we gaan steeds dieper en dieper. Blizz vind het spannend en zwaait met zijn hoofd door het water alsof hij het daardoor opzij kan duwen om de bodem te zien. Ook wil hij met zijn hoofd naar de rietkraag blijven.. de andere kant is wel heel veel water. Ik ga eruit en rij naar de andere kant van het meer. Daar gaan we weer in het water en met zijn blik strak op de rietkraag gericht waden we door de diepte, Blizz briest, het is echt spannend. het water komt bijna tot aan zijn schoft. Ik geniet enorm, een sensatie die ik nauwlijks kan omschrijven. Het is spannend en lekker en nat en ik ben zo trots op ons.
Eenmaal veilig uit het water rij ik nog een rondje over het veld, ik haal mijn laarzen op en moet dan toch afstappen. Met Blizz aan de hand loop ik naar een bankje, ik ga op het gras zitten en maak mijn voeten droog, die mijn sokken en laarzen weer aan. Blizz graast, ik luier. Dan is het tijd om te gaan. Ik leidt hem langs het bankje ( blizz denkt even dat hij erop moet gaan staan) en stap weer op. Dit keer gaat het beter. Ik zet hem richting wei en hij stapt er flink op los.
We nemen dezelfde weg terug, maar dan vooral stappend. De koppen van het fluitekruid wuiven langs mijn benen, vlinders fladderen om me heen, een witte met gele randjes langs de velugels en een kleine oranje met bruine tekeningen.
Terug bij de wei en auto geef ik hem nog een wortel en dikke knuffel. Helaas moet ik hem wat plagen met mokzalf op zere plekjes, maar dat vergeet hij snel als hij weer in het gras staat. Zijn staart ietsje schoner en alweer helemaal droog. Het is een uur of 10 en al erg warm. Ik loop de waterbakken na en knuffel wat met de andere paarden.
Op de terug weg naar huis en uiteindelijk werk, mijmer ik nog wat na... Wat een zalige ochtend. Ik wnes dat iedereen eens zo geniet van het leven..

woensdag, mei 25, 2005

Ridders en Deernes



Ik ben een heerlijk weekendje weg geweest. ik heb Blizz wel gemist hoor! Maar het was reuzeleuk in de middeleeuwen met ridders en paarden en oude bekenden.
Maandag ben ik gelijk weer naar mijn pony gegaan en die leek er niet onder geleden te hebben dat hij vrij heeft gehad. Hij had wel zin in een buitenritje dus dat hebben we dan ook lekker gedaan. En gister was hij zelfs een beetje hyper, vervelend want ik wilde net wat gaan trainen. Dat moet ik dan toch maar in de bak doen.. dan gaat automatisch het knopje op trainingsstand ( cq Lui stand). Zo in het wild op een veldje trainen is een echte uitdaging. Maar we hebben wel wat schouder buitenwaarts en wat goede galopwissels geoefend. Op een rechte lijn en met draf passen ertussen, maar wel keurig in de goede galop het het goede commando. Hoera!

Ook heb ik al weer heerlijk liggend in het gras kunnen knuffelen met mijn paard, echt zomergevoel dat. En ik heb de eerste teek alweer verwijderd ( gruwel)
Helaas heeft hij nog steeds die ene erge mokplek waar ik niets aan kan doen.....

Tot slot nog een foto van het dagje uit. Links: een larp vriendin in mijn vrouwe kostuum, rechts: ik als nederige dienstmaagd.


donderdag, mei 19, 2005

weekendje vrij

Ik kan eigenlijk gewoon herhalen wat ik vorige week donderdag schreef. Blizz zijn neus lijkt wat bij te trekken gelukkig, vaseline en uierzalf en misschien gewoon een beetje uit zichzelf. Hij heeft nog wel wat korstjes, maar het ziet er niet meer zo naar uit als vorige week. Waar hij wel erg last van heeft is mok, vooral hoog op zijn voorbeen. Op zijn linkervoorbeen zit een klein dik plekje mok waar ik echt niet aan mag komen. Ik wil echter graag even het korstje eraf halen zodat ik goed de zalf erop kan doen.. maar ik mag er niet eens naar wijzen.
Ik zie ineens een hele ander Blizzard dan, hij draait zijn kont naar me toe en duwt me weg en trekt zijn been op en steigert zelfs lichtjes. Hij geeft dus heel duidelijk aan dat hij dit niet wil. Dus dan maar niet en hopen dat het over gaat. Hij lijkt er verder weinig last van te hebben gelukkig.
Vervelend was dat ik na het proberen Blizz wilde aansingelen en meneer dus bleef draaien en doen uit angst dat ik weer probeerde de plek aan te raken. ik heb een afleidingsmanoevre gedaan met een wortel.. Dat werkte feilloos! HAHA!
Het rijden gaat dus ook goed, gister weer wat in de bak getraind, ging prima en ook nog geen noemenswaardige staakacties gehad.. Ik begin te durven dromen dat dat hoofdstuk nu echt voorbij is. Hij is zelfs lekker voorwaarts op ritten en we stappen vrij weinig. Lekker conditie opbouwen en lange stukken joggen. Ook rengalopjes zijn we voor in, heerlijk wind door je haren. Kortom ik geniet nog steeds.

Vandaag hebben we op de wei gereden, en maar goed ook, want meneer was fris.. Zelfs na een paar rondes voluit galloperen bleef hij hipperig. Als het warmer wordt en minder winderig wordt hij vast weer lui. Ik heb heerlijk nog even bij hem in de wei gezeten, lekker knuffelen. Vind ie geweldig, hij blijft dan bij me staan duwt zijn hoofd eens tegen me aan, likt aan mijn spijkerbroek. Gras is dan niet zo belangrijk meer.
Aanstaand weekend krijgt Blizz vrij, ik ga zaterdag ridders kijken bij kasteel de Haar ( Utrecht) en zondag ben ik in Noord-holland om te knutselen voor een LARP. Het weerbericht ziet er toch niet al te leuk uit voor het weekend, maar ik zal de pony toch wel missen denk ik.

donderdag, mei 12, 2005

Arme arme Blizzard, hij wordt vadsig. Ja dat doet gras met een tinker, hoe veel je ook gaat rijden. Okee dat was schertsend, maar wat wel zielig is zijn de korsten op zijn neus. Ik weet niet hoe het kan, de zon heeft vrijwel niet geschenen de eerste weide weken, maar toch heeft hij rode korsten op zijn neus. Ik heb er al wat babyzonnebrand op gesmeerd, maar dat lijkt zinloos. Ik denk dat ik met uierzalf in de weer moet. Misschien door de wrijving met het natte gras en een gevoelig huidje? Arme arme Blizz.

Het rijden gaat prima, geen klachten eigenlijk, de braaf, clicker,wortel, benadering lijkt te werken. Hij heeft weliswaar zijn momenten waarbij hij zich aansteld als een arabier omdat een graspol eng is, maar al met al heeft hij wel zin in een ritje. Ook de moeilijke kant op. Of dit nu ligt aan de clicker training of de siutatie op het land of zijn betere conditie of mijn rijkunsten? Waarschijnlijk een combinatie van dat alles. Hoe dan ook, ik vind het heerlijk.
Gister hebben we wat in de bak gewerkt, oef wat is hij dan lui! Hij is een heel ander paard in de bak dan buiten. Zo ken ik er wel meer.

En vanmorgen een buitenrit gemaakt, wat meer gestapt want hij was kijkerig en schrikkerig. Heerlijk genoten van de natuur en stilte en zon.
Het wordt tijd dat ik weer eens wat digitale plaatjes ga nemen..

maandag, mei 09, 2005

Hij staat al weer een week in het gras en we hebben ook al weer wat ritjes gemaakt. ik kan me herinnneren dat het vorig jaar ook zo begon.. de maand april was wisselvallig maar had een aantal stralende en warme weken en op het moment dat de paarden het land ingingen sloeg het om.. regen en kou. In de week dat hij dus in Eernewoude staat heb ik drie buitenritten gemaakt die allemaal vrij goed gingen wat staken betreft. Goed, wel wat nerveus gepriegel en gedraal maar verder ging het prima.
Ook vandaag niet te klagen, hoewel de pony's het gepresteerd hebben om de draden te slopen en twee paaltjes uit de grond te rukken. Blizz leek in eerste instantie niet zoveel zin te hebben, maar gewapend met clicker en wortels zijn we op pad gegaan en hebben we een lekkere rit gemaakt door het mooie maar wisselende landschap. De zon ging aan en weer uit en weer aan en het laatste stukje werd het wel erg donker en ging het behoorlijk waaien. Even later kon je de bui gewoon aan zien komen. Gellukkig had ik mijn lange aussie jas aan en met alles dichtgeknoopt ben ik doorgereden. Blizz liep lekker met zijn neus over de klinkers om zo de regen wat te vermijden, want hij wilde maar wat graag terug naar huis.

Eenmaal terug was het al weer droog en kon ik mijn zadel weer achterin de veel te kleine en niet georganiseerde auto gooien. Blizz kreeg een handje brok ( ondanks dat hij alweer een grasbuik krijgt) en we hebben nog even het knielen geoefend. Die ging goed!

Ik ben nog even lekker bij hem blijven staan, wat krabbelen en kroelen en genieten van het zonnetje dat zich alweer liet zien. Als het aan het eind van de week echt mooi weer wordt is het helemaal genieten!

zondag, mei 01, 2005

Wei

Gister is Blizz dus in de wei gezet. Niets geen rondrennen met de kudde, maar GRAZEN! Heel hard en heel veel! Schijnt dat ze de avond wel vreselijk hebben lopen dollen en rennen. Ik kon ook aan het land zien dat ze tekeer zijn gegaan.

Vandaag dus de eerste Earnewâldse buitenrit gemaakt. En dat ging... super! Geen staken, prachtig weer (misschein iets te warm?) lekker omgeving, veel gegaloppeerd en Blizz heeft goed rondgekeken. Een rit van een uur gemaakt en Blizz weer in het gras gezet bij de jonge blommen. Grazen is toch wel zijn favoriete hobby...